De Gave van Heilige Haat

door Chip Brogden
(Vertaald door Bibi Godschalk)
“Ik haat elk bedrieglijk pad” (Psalm 119:104b).
Vanaf het prille begin van ons jonge Christenzijn wordt de liefde in het bijzonder benadrukt. Ons wordt geleerd om God lief te hebben met ons hele hart, en ook onze naasten en vijanden. We voelen ons aangesproken als we denken iemand niet lief te hebben zoals we denken dat het hoort en we vragen God of Hij ons liefde wil schenken voor die specifieke broeder of zuster. Hoe heerlijk is het wanneer God ons gebed verhoort en wij in staat zijn elkaar met een heilige liefde lief te hebben.
Toch is er een aspect van de liefde die over het hoofd wordt gezien – de haat. Dit is een heilige haat en deze gaat hand in hand met de heilige liefde. Toch horen we weinig over deze heilige haat. (We hebben het hier niet over de haat die mensen ertoe drijft ruzie te maken en elkaar te vermoorden.) We horen het woord “haat” en onmiddellijk denken we aan roddel, kwaadspreken, strijd, moord, oorlog, “hatelijke misdaden” tegenover individuen en groepen, jihads en kruistochten. Daar is niets heiligs aan; deze zijn zondig. Waar wij het hier over hebben is een heilige haat, die het gevolg is van een heilige liefde.
Ik zou willen opperen dat we die heilige haat, de goede haat, niet kennen, omdat onze liefde niet sterk genoeg is. Een sterke liefde brengt een sterke haat voort; een heilige liefde brengt een heilige haat voort. In Psalm 119 bijvoorbeeld, verheugt David zich in de waarheid van de Wet van God. Omdat hij geleerd heeft de waarheid lief te hebben, heeft hij ook geleerd iedere bedrieglijke weg te haten. Je kunt niet de waarheid liefhebben en tegelijkertijd ook de leugen. Hoe meer je de waarheid leert liefhebben, hoe meer je het bedrog gaat haten. Zie je hoe het werkt? Dit is een voorbeeld van heilige haat.
LIEFHEBBEN WAT GOD LIEFHEEFT, HATEN WAT GOD HAAT
Weet je dat de Heer dingen haat? We zullen met deze studie zien, dat God zegt specifieke dingen te haten. Toch is God liefde. Liefde en haat zijn niet onverenigbaar, ze complementeren elkaar. Waarom haten mensen andere mensen? Omdat zij zichzelf lief hebben. Zelfliefde is zeer destructief. Liefde is sterk, maar ook haat is sterk, zelfs wanneer we de verkeerde dingen liefhebben of haten. Zoals we weten kunnen beiden ook misbruikt worden, maar toch is heilige haat, net als liefde, een gave van God. Tenzij en totdat wij de onwetendheid haten, zullen we altijd kunnen worden misleid. Tenzij en totdat we de zonde haten, zullen we er altijd aan verslaafd zijn. Totdat en tenzij wij schijnheiligheid haten, zullen we nooit echt kunnen zijn. Totdat en tenzij wij een heilige haat voor eigenzinnigheid hebben, zullen we nooit onze eigenzinnigheid aan God kunnen overgeven. Totdat en tenzij wij een heilige haat voor het kwaad hebben, zullen we het nooit met het goede kunnen overwinnen. In ons leven zal er altijd iets zijn dat we liefhebben en iets dat we haten. De vraag is alleen of we liefhebben wat God liefheeft en haten wat God haat of dat we liefhebben wat God haat en haten wat God liefheeft.
“Niemand kan twee heren dienen: hij zal de eerste haten en de tweede liefhebben, of hij zal juist toegewijd zijn aan de ene en de ander verachten.” (Matteüs 6:24a).
De context van dit gedeelte gaat over mammon (de liefde voor en het eindeloze najagen van rijkdom), maar het principe kan op van alles worden toegepast. Er kan maar één heer in je leven zijn. Je kunt maar één ding tegelijk dienen. Je bent niet vrij om te doen wat je wilt. Zelfs als je zegt dat je niemand dient, dien je nog je Eigen Ik. Dus wie wordt het? Jezus, zegt dat als je Hem lief hebt, je al het andere zal haten. Wat betekent dit? Het betekent dat je niet toelaat dat iets of iemand de plaats inneemt van Diegene die je liefhebt – geen dag, geen uur, nog niet een minuut. Als onze liefde voor de Heer sterk is, leren we alles dat met Hem wedijvert haten. We verachten enig iets, dat onze relatie met Christus verstoren wil.
Toen mijn vrouw en ik trouwden, hadden we al vastgesteld dat we elkaar liefhadden. We hadden elkaar lief VOORDAT we trouwden. Was dat niet genoeg? Waarom dan nog trouwen? Ons huwelijk bevestigde de liefde die al bestond, maar bevestigde ook dat wij alle andere potentiële liefdes op deze aarde – uit het verleden, het heden en de toekomst – verwierpen. Door voor elkaar te kiezen, verwierpen we in feite enige andere persoon. Het zou niet genoeg zijn om te zeggen dat we van elkaar hielden. We sloten een verbond en toen we dat deden, moesten alle andere “vriendinnetjes” van mij en “vriendjes” van haar de rug worden toegekeerd. Anders zou ons huwelijk tot falen bestemd zijn geweest.
We zeggen ook dat we de Heer liefhebben. We zingen liederen die zeggen, “Ik hou van U Heer; met heel mijn hart en ziel.” Hoe is het dan mogelijk dat we bij de Heer komen, ons leven en ons hart aan Hem geven, onze liefde aan Hem verklaren, en ook nog aan onze “vriendjes” en “vriendinnetjes” blijven hangen? Je kunt niet twee heren dienen. Het is onmogelijk jezelf helemaal te geven aan meer dan één persoon tegelijk. Je kunt niet het ene blijven vasthouden en ook nog alle andere dingen hebben. Je kunt doen wat je wil, maar je kunt niet alles doen dat je wil. Ergens moet je kiezen. Kies je de Heer dan moet je alles verwerpen dat niet van de Heer is. Dien je Hem, dan kun je niets anders dienen. Houd je wel aan iets anders vast, dan zegt Hij dat je Hem veracht en verwerpt.
Ik heb opgezocht wat het woord “haat” in het oorspronkelijke Hebreeuws en Grieks betekent en ontdekte iets opmerkelijks. Ik ontdekte dat het Engelse woord “haat” precies “Haat” in het Hebreeuws en Grieks betekent. Ik zocht een geheime waarheid, maar er valt helemaal geen verborgen betekenis te vinden. Liefde is een sterk woord. Haat is een sterk woord. Haten betekent een afkeer hebben van, verachten, walgen van, willen breken met. Er is geen verzachtende betekenis. Nu zou ik nooit jouw liefde voor de Heer in twijfel trekken, maar wat ik wel in twijfel trek is, of je al het andere haat. Wat je liefhebt geeft aan wat je haat en wat je haat geeft aan wat je liefhebt. Haat je de zonde? Haat je het kwaad? Haat je ieder bedrieglijk pad? Iemand die de zonde lang genoeg gehaat heeft, zal uitroepen naar God om ervan verlost te worden. Iemand die lang genoeg het kwaad gehaat heeft, zal uiteindelijk leren hoe het te overwinnen. Iemand die ieder bedrieglijk pad haat, zal uiteindelijk de goede weg vinden.
DISCIPELSCHAP: EEN LIEFDE/HAAT RELATIE
“Wie Mij volgt, maar niet breekt met zijn vader en moeder en vrouw en kinderen en broers en zusters, ja zelfs met zijn eigen leven, kan niet mijn leerling zijn” (Lucas 14:26).
Ik kwam bij de Heer toen ik acht jaar oud was. Van kinds af aan ga ik al naar de kerk. Ik ben in een of andere vorm van bediening werkzaam vanaf mijn dertiende. Ik heb al duizenden boodschappen gehoord en honderden diensten bijgewoond. En in ál die tijd kan ik me niet herinneren ook maar één preek te hebben gehoord over Lucas 14:26. In feite kan ik me niet herinneren ooit Lucas 14:26 binnen de muren van een kerkgebouw te hebben gehoord.
Als ik nu zie, hoe weinig discipels er zijn, breekt mijn hart. Jezus zei: ga heen en maak alle volken tot Mijn discipels. Maar dat is te moeilijk en zijn we dus met veel minder tevreden . We gaan erop uit en werven mensen, die “besluiten om Christus aan te nemen.” Discipelen maken vergt te veel moeite. Ik sprak onlangs met een pastorvriend van mij, die met leiderschaptraining begon met een groepje in zijn gemeente. Hij legde het programma uit en toen klaagde iemand, “Maar dit vergt wel veel discipline van ons.” Het was iemand die zogenaamd een leider wil zijn en over discipline klaagde. Hun idee van discipelschap is ‘s zondags in de kerk zitten luisteren naar een preek.
Enerzijds geloof ik dat religie Jezus te gecompliceerd maakt, maar anderzijds geloof ik dat religie discipelschap te gemakkelijk maakt. Stel je voor dat Jezus op een zondag vóór in de kerk staat en mensen naar voren komen omdat ze “besluiten om Christus aan te nemen”. Jezus, kijkt hen aan en zegt “het spijt me, maar jij kunt niet Mijn discipel zijn.” Ze zouden geschokt zijn. De kerkleiders zouden verstijven. De gemeente zou met open mond zitten kijken. Maar dat is precies wat er in Lucas 14:26 beschreven wordt. Iemand komt bij Jezus. Halleluja! Hebben we dan een discipel? Misschien wel en misschien niet, want behalve bij Jezus komen moet die persoon ook zijn ouders, echtgenoot, broers en zusters haten. Ze moeten hun eigen leven haten en ze moeten hun Kruis opnemen en sterven opdat ze kunnen leven. Wil je weten wat eigenlijk het probleem is? We willen niet echt discipelen zijn…we willen alleen gered worden. We willen de Hemel bereiken met zo min mogelijk ongemak. Daarom noemen we het “verlost worden” in plaats van “discipel gemaakt worden.” We hebben een kunstmatige scheiding tussen die twee gemaakt, alsof het eerste verplicht is en het tweede alleen maar een optie. Kun je gered zijn en naar de hemel gaan zonder echt een discipel te zijn? Miljoenen mensen wedden dat het wel kan.
Ik heb al veel oproepen gezien om bij Jezus te komen, maar nog nooit een die gebaseerd is op Lucas 14:26. Waarom niet? Omdat niemand zou reageren! Waar heeft Jezus het over? Hij heeft het over heilige haat. Discipel worden betekent dat Jezus van dit moment af aan de preëminentie in mijn leven krijgt. “Preëminentie” betekent de eerste, de hoogste, de beste, de opperste, de meest geliefde plaats. Het houdt in dat ik Hem vóór iedereen en alles stel, zelf dát wat het meest na aan mijn hart ligt. Het houdt in dat ik al mijn rechten en eisen opgeef, dat ik mijn eigen leven haat en het aan Hem overgeef. Het is de dood van de Eigen Ik. Jezus, laat niet toe dat Hij in een hoekje gedrukt wordt of een paar uurtjes op zondag aandacht krijgt, terwijl we – in de waan dat we “gered” zijn – precies leven zoals we zelf willen. Óf Hij is Heer van ALLES, óf Hij is helemaal NIET Heer.
HAAT DE EIGEN IK EN LEEF IN EEUWIGHEID
“Wie zijn leven liefheeft verliest het, maar wie in deze wereld zijn leven haat, behoudt het voor het eeuwige leven” (Johannes 12:25).
Een van de belangrijke kenmerken van de “laatste dagen” is dat “mensen egoïstisch zullen zijn” (II Timoteüs 3:2a). Dit lijkt de wortel van ieder probleem te zijn. Het verklaart zelfs waarom er kwaad in de wereld bestaat. Het kwaad bestaat omdat mensen, die verblind zijn door de liefde voor hun Eigen Ik, alles willen beheersen en manipuleren volgens hun eigen egoïstische doeleinden. Als ze dit niet voor elkaar krijgen, willen ze vernietigen wat hen in de weg staat. De remedie voor het Kwaad is een heilige haat voor de Eigen Ik en dat is nu precies wat het Kruis, praktisch toegepast, voortbrengt in een discipel van Jezus.
Het probleem is mensen zover te krijgen dat zij het Kruis omarmen. Zelfs in zijn meest positieve brief klaagt een gefrustreerde Paulus, dat “alle anderen alleen hun eigen belangen najagen in plaats van die van Jezus Christus ” (Filippenzen 2:21). In diezelfde brief schrijft een huilende Paulus, dat “velen leven als vijand van het Kruis van Christus en hun ondergang tegemoet gaan. Hun God is hun buik, hun eer is schaamteloosheid en hun aandacht is alleen gericht op aardse zaken” (Filippenzen 3:18,19). Niet alleen Christus vervloeken maakt ons een vijand van het Kruis. Om dit te doen hoeven we alleen maar onszelf lief te hebben en meer om de aardse dingen te geven dan om de hemelse. Uiteindelijk wordt zelfbehoud, zelfliefde, eigenwil, zelfingenomenheid en eigengerechtigheid onze ondergang. Je ontvangt precies het tegenovergestelde van wat je hoopt te krijgen. Dat is wat Jezus ons zegt. Als je je leven lief hebt, verlies je het gegarandeerd.
Er komt een dag dat we onze eigen weg zo zat zijn, dat we God smeken ons een andere weg te wijzen. Paulus zegt dat wat hij wil doen, dat doet hij niet en wat hij haat, doet hij juist wel (Romeinen 7:15). We denken misschien dat de oplossing is om ons op het probleem te richten, op te houden de dingen te doen, die we haten en beter ons best te doen, maar uiteindelijk ontdekken we, net als Paulus, dat het probleem niet is wat we DOEN, maar wie we ZIJN. We kunnen telkens weer dezelfde zonden belijden, óf we kunnen het Kruis op ons nemen en sterven aan onze zonden. De eerste benadering behandelt de zonde, de tweede behandelt de zondaar. Welke denk jij is uiteindelijk effectiever? Welnu, indien degene die zondigt dood is, dan is het probleem van steeds weer zondigen niet relevant. De zonde haten is goed: de Eigen Ik haten is beter en veel effectiever. Want de kracht van de Zonde is de Eigen Ik. Als je de bijl aan de wortel van de slechte boom legt, houdt hij vanzelf op slechte vruchten te dragen en dan is het probleem eens en voor altijd opgelost. Als de Eigen Ik niets meer wordt gegund, wordt Zonde overbodig en is het probleem van het Kwaad opgelost.
DE GOD VAN HEILIGE LIEFDE EN HEILIGE HAAT
Maar heilige haat is niet alleen voor discipels. De Heer is ook tot heilige haat in staat. Al heel lang nemen mensen aan dat God ongeacht wat je doet, ook houdt van alles dat je doet, omdat God je lief heeft. En dat is niet waar. God is liefde maar zoals ik al heb gezegd, brengt heilige liefde heilige haat voort. De Heer heeft ons lief. En omdat Hij ons zo hartstochtelijk liefheeft, kan Zijn heilige haat heel verschroeiend zijn:
“Ik heb genoeg van al uw offers stop er maar mee. Ik wil uw rammen en het vet van uw gemeste kalveren niet meer. Het bloed van uw stieren, schapen en bokken doet Mij geen genoegen meer. Waarom brengt u Mij offers als u toch geen berouw hebt over uw zonden? Ik walg van de geur van het reukwerk dat u voor Mij verbrandt. Uw heilige vieringen van de nieuwe maan en de sabbat en uw speciale vastendagen, ja, al uw bijeenkomsten zijn huichelachtige vertoningen! Ik wil daar niets mee te maken hebben. Ik haat ze uit de grond van Mijn hart. Ik kan ze niet meer zien! Vanaf nu luister Ik niet meer als u met opgeheven handen bidt. Hoe vaak u dat ook doet. Ik luister niet…” (Jesaja 1:11-15a, Het Boek).
En…
“Ik haat uw vertoon en al datgene wat u beweert te zijn, uw schijnheiligheid en uw ‘verering’ van Mij met uw godsdienstige feestdagen en uw plechtige bijeenkomsten. Ik zal uw brand- en dankoffers niet aannemen. Ik weiger ook maar een blik te werpen op uw vredesoffers. Weg met uw lofliederen. Ik beschouw ze alleen maar als lawaai. Ik zal geen minuut luisteren naar uw muziek, hoe mooi het ook klinkt” (Amos 5:21-23, Het Boek).
Ik wil voor de Heer een zegen en een vreugde zijn. Ik wil Hem geen verdriet doen. Wat van u? Vrienden, we moeten gaan ontdekken wat de Heer liefheeft en wat de Heer haat. Het zou beter voor ons zijn alles af te zeggen en met ons gezicht in het stof te gaan liggen, dan om nog maar één keer naar weer een “kerkdienst” te schuifelen en het risico te lopen dat we God opnieuw grieven. Wij hebben de verantwoordelijkheid om te ontdekken wat de Heer liefheeft en wat de Heer haat; wat Hem welgevallig is en wat onaanvaardbaar is voor Hem. Het is nutteloos Hem steeds te vragen dingen te zegenen die Hij eigenlijk verafschuwt. Het is verloren tijd. Brengen wij aanvaardbare offers bij de Heer? Offers van nederigheid? Gebrokenheid? Aanbidding naar Geest en Waarheid? Of ondergaan we gewoon week na week de uiterlijkheden van Kerkelijkheid? We weten hoe we een goed muziekprogramma in elkaar moeten draaien (drie lofliederen; drie aanbiddingliederen). We weten hoe we de collecte moeten ophalen. We weten hoe we moeten preken en mensen naar voren moeten roepen. We weten hoe we al deze dingen moeten doen; maar geven we aan God wat Hij ontvangen wil? Het is treurig, maar waar: als God Zijn aanwezigheid uit onze dienst zou weg nemen, zou 99% van alle activiteiten zonder enige onderbreking gewoon doordraaien. We hebben de Geest van God niet nodig om in het vlees te kunnen aanbidden; dat kunnen we helemaal alleen. Maar God aanvaardt deze “aanbidding niet.” Hij kijkt de andere kant op. Want
“…er zijn veel dingen, die de Heer haat en zeker zeven waarvan Hij een afkeer heeft: hoogmoed, liegen, moorden, slechte plannen smeden, met plezier kwaad doen, vals getuigen en verdeeldheid zaaien onder de broeders” (Spreuken 6:16-19, Het Boek).
We kunnen het moeilijk bevatten maar de Schrift maakt het wel duidelijk. De Heer zet hoogmoed, liegen en roddelen op één lijn met moord en het smeden van slechte plannen. Willen wij een zegen voor de Heer zijn, dan zullen we de dingen moeten haten die Hij haat. We mogen deze dingen niet goedpraten. De Heer verandert niet. Als Hij iets 4.000 jaar terug haatte dan haat Hij dat vandaag de dag nog even veel. We kunnen ons niet veroorloven om achteloos te worden. Dagelijks grieven we de Heer en grieven we elkaar met onachtzame woorden en daden.
We haten allemaal moord – maar haten we schijn en achterbaksheid met dezelfde passie? Haten we roddel en liegen? We staan snel klaar met een oordeel over anderen en hun daden van terrorisme en geweld, want dat is een duidelijke zonde, maar zijn we net zo vlug met een oordeel over onszelf wanneer wij zelf schuldig zijn door twist en verdeeldheid onder broeders te zaaien? “Heer, leer mij de dingen haten die U haat.” Dat zou ons gebed moeten zijn. Dan zal de Heer ons antwoorden door Zichzelf op machtige wijze aan ons te openbaren. We zullen leren hoe om de dingen te vermijden, die de Heer grieven en kwetsen en we zullen ons aangetrokken voelen tot de dingen die Hem vreugde en zegen brengen. Dit is heiligheid.
Sommige broeders en zusters deinzen er niet voor terug om verdeeldheid te zaaien. Vaak onder het mom van iets “delen” bijten en verslinden ze elkaar. En natuurlijk wordt roddel verpakt in allerlei geestelijke taal. Ik las eens op het Internet, “Bid voor Chip Brogden, want hij…” en er volgde een hele lijst van specifieke manieren waarin ik gefaald had te leven naar de verwachtingen van die persoon. “Bid voor die of die want die heb ik laatst nog gezien toen die te veel op had en….”, Met zulke gebedspartners kunnen we ons afvragen wie er eigenlijk gebed nodig heeft? Dit is maar één voorbeeld, waarin we niet haten wat de Heer haat. In alle jaren dat ik met kerkmensen omga, heb ik zo veel strijd en roddel meegemaakt, dat ik er ondertussen een heilige afkeer van heb gekregen. In zo’n geval smeek ik God om mij te helpen mijn mond en oren dicht te houden. Roddel vind ik nu zo afschuwelijk, dat ik het niet kan verdragen om in de buurt van mensen te zijn die er op uit zijn tweedracht te zaaien. Ik krijg er de kriebels van! Het laat mijn bloed koken! Dit is een gave van de Heer. De Heer heeft mij wat dit betreft gebroken. Wat van jou?
HATEN VOOR JEZUS
Heb je lief wat de Heer lief heeft? Dan moet je haten wat de Heer haat. Jezus, haatte wat er gebeurde in het huis van Zijn Vader en Hij maakte een zweep om de koopmannen uit de Tempel te verdrijven (Johannes 2:13-17). Let op waar je boos om wordt, de dingen die je grieven, die je passie opwekken en ijverig maken – het zijn aanwijzingen naar iets wat jij misschien voor ogen moet houden en veranderen: eerst bij jezelf en dan bij anderen. “[Aan Pergamum:] Sommigen houden op dezelfde manier vast aan de verderfelijke leer van de Nikolaïeten,” (Openbaring 2:15).
“[Aan Efeze:]Het pleit echter voor u dat u net als Ik de praktijken van de Nikolaïeten verafschuwt” (Openbaring 2:6).
In het Boek Openbaring vinden we zeven brieven gericht aan zeven gemeenten. We zien hier ook dat het heel belangrijk is te haten wat de Heer haat. Er worden twee gemeenten uitgelicht wat betreft de leer van de Nikolaïeten. Ik ben niet van plan hier uit te leggen wat de Nikolaïeten vertegenwoordigen. Dat zou het onderwerp van een ander artikel moeten zijn. We hebben het nu over heilige haat.
Pergamum was trouw aan de Getuigenis van de Heer. Jezus zegt dat zij Zijn Naam trouw bleven en het geloof niet verloochend hadden, zelfs niet onder bedreiging van het martelaarschap. Maar ze hadden een valse leer laten binnensluipen. En ongeacht hun trouw in alle andere opzichten had de Heer een zaak tegen hen, omdat ze iets hadden toegelaten dat de Heer haatte. Welnu, ik ken veel Pergamum gemeenten. Velen zijn gevestigde kerken, velen huiskerken. Ze horen mij praten over de preëminentie van Christus maar gaan door als voorheen. Ze laten dingen toe die de Heer verafschuwt. Ze zeggen dat ze de Heer liefhebben maar ze haten niet wat Hij haat. Ze houden zich aan de leer van Bileam en de Nikolaïeten. Wat gaat er gebeuren? “Breek toch met het leven dat u nu leidt, anders kom ik binnenkort naar u toe en zal ik u met het zwaard uit Mijn Mond bestrijden” (Openbaring 2:16).
Maar kijk eens naar Efeze. Zij werkten geduldig, lieten het kwaad niet toe en verdroegen de valse apostelen niet. Jammer genoeg werd het werk van de Heer belangrijker dan de Heer zelf en verloren zij hun eerste liefde. Ze moeten zich bekeren en zich weer als vroeger gedragen. Maar in een interessant naschrift voegt de Heer toe: “Het pleit echter voor u dat u net als Ik de praktijken van de Nikolaïeten verafschuwt.” IJver telt wel mee, maar heilige haat is het belangrijkste. De gemeente in Efeze haatte wat de Heer haatte. Zij moesten alleen nog Jezus de eerste prioriteit maken en dan zouden zij een krachtige getuige van de Heer zijn.
In de Bijbel staat dat Jezus “gerechtigheid liefheeft en onrecht haat” (Hebreeën 1:9a). Jezus, is niet veranderd. Hij heeft hartstochtelijk lief wat de Vader liefheeft en Hij haat hartstochtelijk wat de Vader haat. Degene Die ons vormt naar Zijn beeld, woont in ons. Met de Heer Jezus leven is liefhebben wat Hij liefheeft en haten wat Hij haat. Het is medelijden hebben met de menigte en boos zijn op de onderdrukkers. Als we de Heer enigszins kennen, kunnen we niet zonder passie voortleven. De maat van onze liefde voor gerechtigheid wordt bepaald door de mate van onze haat voor het onrecht, en de maat van onze haat voor het onrecht wordt bepaald door de mate van onze liefde voor de gerechtigheid. Heilige liefde en heilige haat gaan hand in hand. Beiden zijn een gave van God. Beiden zijn krachtige drijfveren, waarbij de een de ander aanwakkert.
“Wie ontzag heeft voor de Heer haat het kwaad. Ik verafschuw trots en hoogmoed, leugens en het kwaad” (Spreuken 8:13).
Het wordt algemeen aangenomen dat degene die “Wijsheid” genoemd wordt in Spreuken 8, de preëxistente Christus is. We zouden allemaal wel een openbaring van Christus willen ontvangen, die ons iets laat zien van Zijn liefde, kracht, genezing of genade. Natuurlijk is dat allemaal in Christus aanwezig. Toch is deze openbaring van Christus – als Degene Die het kwaad, de hoogmoed en arrogantie haat – net zo waardevol. Misschien komt deze openbaring niet helemaal overeen met ons beeld van Jezus als iemand, die zachtmoedig, mild en passief is. Maar het doel van openbaring is niet de handhaving van onze illusies, maar het elimineren ervan; om ons de waarheid te tonen en ons dan gelijk te maken aan de waarheid die we hebben mogen zien.
Ik herhaal: in jouw leven zal er altijd iets zijn dat je liefhebt en iets dat je haat. Niemand kan twee heren dienen. De vraag is of je wel of niet liefhebt wat God lief heeft en haat wat God haat, of dat je liefhebt wat God haat en haat wat God liefheeft.
Vader, vorm ons naar het beeld van Jezus Christus – en vernietig al onze illusies over wat dat inhoudt. Hij moet meer worden en wij moeten minder worden. Laat ons zien wat U behaagt; laat ons zien wat U grieft. Schenk ons wijsheid en onderscheidingsvermogen om het verschil te weten. Schenk ons een heilige haat van enig iets en alles dat niet Christus de preëminentie geeft. Wij vragen dit omwille Uw Wil en Uw Koninkrijk. Amen.

Related posts:

Learning Contentment A Kingdom Manifesto The Remnant Principle (Part 5) Drowning in the Sea of Self Family, Fellowship, and Leadership Letter to A Reluctant Prophet