De Verborgen Wijsheid

door Chip Brogden
(Vertaald door Bibi Godschalk)
“Waar wij over spreken is Gods verborgen en geheime wijsheid, een wijsheid waarover God vóór alle tijden besloten heeft dat wij door haar zouden delen in Zijn luister.” ( 1 Kor. 2:7a)
Stress, depressie, frustratie en verwarring zijn grotendeels het gevolg van onvervulde verwachtingen. Wij verwachten dat dingen op een zekere manier zouden moeten gebeuren. Wij hebben een bepaald idee hoe wij denken dat dingen gebeuren moeten (maar waar komen die ideeën vandaan?) Als dingen anders lopen dan wat wij verwachten, hebben we de neiging gefrustreerd, boos of ontsteld te raken. Hoe groter het verschil tussen wat we verwachten en wat we meemaken, des te groter ons ongemak. Dit laat ons zien dat moeite niet ligt in wat we meemaken, maar in wat we verwachten mee te maken.
De Heer Jezus is de meest onbegrepen Persoon die er is. Miljoenen mensen verwachten iets dat Hij niet bereid is te verschaffen, en toch biedt Hij iedereen iets dat zij niet verwachten – of willen ontvangen. Zo schijnt de Heer te werken. Een vluchtige tocht door de Evangeliën laat ons zien hoe weinig de mensen Hem begrepen. Zelfs zijn eigen discipelen hadden er moeite mee. Hij zou hen veel meer hebben willen vertellen, maar zij konden het niet aan ( zie Joh. 16:12). Het leek wel alsof zij in een dikke mist rondliepen. Jezus, spreekt of handelt nooit op een manier die wij verwachten. Daarom wordt Hij niet begrepen, en wordt Hij vaak verworpen.
Hij wordt vandaag de dag niet beter begrepen dan toen. Zelfs al hebben wij het voordeel van een geschreven document over Zijn leven op aarde, de handelingen van de Kerk van weleer, de brieven van de apostelen, en de hele Oud Testamentische geschiedenis, profetie en leer om Hem te kennen, blijft Jezus steeds een mysterie. Wij lopen nog steeds in een dikke mist rond. Hoe weet ik dit? Omdat zo veel serieuze gelovigen nog steeds gefrustreerd, boos, ontsteld, verward of depressief zijn in hun wandel met de Heer. Zij begrijpen niet wat God in hun leven aan het doen is. En niemand lijkt hen te kunnen helpen.
Paulus omschrijft het als “de verborgen wijsheid.” Wat is wijsheid? Op zichzelf gezien, is wijsheid het vermogen om alles te kunnen zien vanuit God’s perspectief, want “de Heer ziet niet als de mens ziet; want een mens ziet slechts het uiterlijke, maar de Heer ziet het hart” (1 Samuel 16:7b). Het is niet mogelijk vanuit ons eigen standpunt dingen te begrijpen. Wij moeten ons aardse, natuurlijke, menselijke wereldje achter laten en tot de hoogte van Christus komen, binnenin het hemelse, opdat wij kunnen gaan zien zoals Hij ziet (lees Éfeze 2:6). Dus wat betekent het als Paulus zegt dat deze wijsheid verborgen is? Het betekent dat deze wijsheid niet voor de hand ligt. Zij ligt niet voor het oprapen. Zij is zo gecamoufleerd dat we haar direct onder ogen kunnen hebben, maar haar toch niet kunnen zien omdat wij de wijsheid niet kunnen herkennen.. Wij KUNNEN haar zien, en wij KUNNEN van haar afweten, maar wij moeten haar echt zoeken, omdat zij zich schuil houdt.
Zeggen wij dus dat het niet mogelijk is de Heer te kennen? Nee, maar wij zeggen wel dat wij de Heer onmogelijk kunnen kennen terwijl wij ons aan een aards perspectief vastklampen. Er is wijsheid die van boven komt, en er is wijsheid die aards is (zie Jacobus 3:15-17). Volgens de Schrift zijn de twee absoluut onverenigbaar. Wij kunnen niet op allebei tegelijkertijd vertrouwen, omdat zij elkanders tegenpool zijn.
Een bijzonder voorbeeld van verborgen wijsheid is te vinden in Lukas 10:21: “Op dat moment begon Hij vervuld van de Heilige Geest te juichen en zei: ‘Ik loof U, Vader, Heer van hemel en aarde omdat U deze dingen voor wijzen en verstandigen hebt verborgen, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld. Ja, Vader, zo heeft U het gewild.'”Jezus gebruikt gelijkenissen wanneer Hij met de schare praat, maar aan Zijn discipelen legt Hij dingen uit (zie Markus 4:34). Maar heel vaak “begrepen zij Hem niet …” het was verborgen voor hen, en zij zagen het niet.” ( zie Lukas 9:45 e.v.).
De verborgen wijsheid wordt wel openbaar, maar niet voor diegene die wijs naar eigen inzicht is. Zij wordt niet gevonden door studie, overdenking, of hersengymnastiek. Zij is de openbaring van de Vader. De Vader Die haar aan kindertjes openbaart, is ook de Vader die haar verbergt voor de (zogenaamde) “wijzen”. Ieder kind van God zou iets van deze verborgen wijsheid af moeten weten. En als wij het niet weten, dan moeten wij de Vader vragen haar aan ons te openbaren. Het ligt in Zijn aard om dat te doen.
“Hoe onuitputtelijk zijn Gods rijkdom, wijsheid en kennis, hoe ondoorgrondelijk Zijn oordelen en hoe onbegrijpelijk Zijn wegen!” (Rom. 11:33) Dit verhoedt dat wij te dogmatisch worden en te zeker van onszelf. De dag zal komen wanneer we inzien dat zij meer is dan we kunnen bevatten! Als wij de Heer Jezus kunnen beschrijven, hebben wij Hem te klein gemaakt. Hem kennen, is beseffen hoe weinig wij van Hem af weten. Terwijl de Heer Zich voortdurend openbaart, ontdekken wij een diepte en een hoogte die ons verstand te boven gaat. De verborgen wijsheid leert ons dingen beschouwen vanuit het perspectief van de Hemelse Mens. Laten wij daarom naar enkele voorbeelden van verborgen wijsheid kijken.
LEVEN VANUIT DE DOOD
“Wie niet zijn kruis op zich neemt en Mij volgt, is Mij niet waard. Wie zijn leven probeert te behouden zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van Mij, die zal het behouden.” (Matteüs. 10:38,39).
Dit is misschien wel het fundament van de Verborgen Wijsheid. Volgens ons eigen denken behoren wij ons leven te beschermen en te koesteren. Natuurlijk is dit gedeeltelijk waar. De Heer verwacht niet dat wij met zelfdodingplannen rondlopen en domme dingen doen. Maar wat Hij voor ons in petto heeft is veel meer dan allen ons fysieke leven.
“Mijn leven” ben “ik”, of de eigen “Zelf”. Wij beseffen niet hoe sterk deze Zelf is. Zelfredzaamheid, zelfvertrouwen, zelfbewustheid – al deze dingen zullen zich opwerpen en zich tegen de Heer verzetten. Pas als wij ons leven verliezen door ons kruis op te nemen (Lukas 9:23 e.v.) en het kruis zijn werk in ons gedaan heeft, wordt zelfredzaamheid – vertrouwen op de Heer, zelfvertrouwen – geloof in de Heer, en zelfbewustheid – hoop op God. En dat is nog maar het begin. Het einddoel is “niet ik, maar Christus” (Gal. 2:20 e.v.).
Dus de Verborgen Wijsheid leert ons; als wij iets willen hebben, moeten wij eerst alles opgeven. Als wij eerst proberen te winnen, dan verliezen wij alles. Volgens hemelse economie staat Zelf plus Iets gelijk aan Niets, maar Christus plus Niets staat gelijk aan Alles. Hoeveel Christenen trachten niet iets aan hun wandel toe te voegen: meer liefde, meer kracht, nieuwe zalving, gaven, profetische woorden, enz? Maar zij hebben nog nooit hun eigen leven afgelegd. Zij hebben nog nooit het Kruis opgenomen. Dus alles dat ze wel ontvangen, verhoogt “Zelf” en vermindert Christus, en wat uiterlijk op gewin lijkt, is eigenlijk, geestelijk gezien, verlies.
“Hij moet groter worden en ik kleiner.” (Joh. 3:30). Dit is de weg naar volheid, hoewel deze haaks staat op alles dat wij denken. In feite kan men zeggen dat onze grootste frustratie voortkomt uit het niet willen geloven dat wij moeten verminderen. Daarom zijn sommige mensen na vijf, tien of twintig jaar van God’s sturing nog net zo ongebroken als voorheen. Voordat Jim Elliot als martelaar stierf schreef hij: “Hij is wijs die afstaat wat hij niet kan behouden om te winnen wat hij niet kan verliezen.” Denk hier eens over na. Het is beter dit vroeger in je hart te sluiten dan later.
WIJSHEID VANUIT DWAASHEID
“Laat niemand zichzelf bedriegen. Wanneer iemand van u denkt dat hij in deze wereld wijs is, moet hij eerst dwaas worden; dan pas kan hij wijs worden. Wat namelijk in deze wereld wijsheid is, is dwaasheid bij God, want er staat geschreven: ‘Hij vangt de wijzen in hun eigen sluwheid.'” (1 Kor.3:18,19)
De mens hecht veel waarde aan opleiding, onderwijs, leren en kennis. Deze dingen mogen wel hun plaats hebben, maar zij betekenen niets op geestelijk vlak. In feite, wanneer de Geest van God ons de Verborgen Wijsheid begint te geven, ontdekken wij dat die haaks staat op de wijsheid van de wereld. Om te kunnen zien zoals Hij ziet, moeten wij bereid zijn het onbekende in ons hart te sluiten.
Paulus waarschuwt ons dat er in de laatste dagen gevaarlijke tijden zullen komen. Hij vertelt ons hoe er mensen zijn die steeds maar blijven leren – zonder dat zij ooit tot de volle kennis (epignosis) van de Waarheid komen (II Tim. 3:7). Er is geen gebrek aan onderwijs en leer, geen gebrek aan Bijbelonderwijzers en Bijbelstudie, maar er is een gebrek aan zelfbeleefde/zelf ondervonden Waarheid. Mensen hebben de waarheid onder ogen als een “ding”, in plaats van de Waarheid als een Mens. Dit laat ons zien dat het vergaren van kennis niet het bevatten van de Waarheid waarborgt. De mensen van Berea en de Farizeeërs onderzochten beiden de schriften, maar de Farizeeërs hielden er een doctrine aan over, en de mensen van Berea, een Mens! (vergelijk Hand. 17:10-12 met Joh. 5:38-40) het verschil is niet te meten.
“Maar wat in de ogen van de wereld dwaas is, heeft God uitgekozen om de wijzen te beschamen.” (I Kor. 1:27a) Het woord ‘beschamen’ betekent – tot schande maken. De Heer wil de wijsheid van deze wereld tot schande maken en vernederen. Hoe doet Hij dit? Door te kiezen wat dwaas lijkt. Hij zal jouw eigen wijsheid verwarren door je te laten denken dat je het allemaal op een rijtje hebt, en dan iets heel onverwachts doen. Ten einde raad, slaan wij onze handen ineen en roepen: “Heer, wat weten wij nou eigenlijk? Openbaar Uzelf aan ons!
Daarom schroomt Paulus niet om te belijden “dat niet velen, die naar menselijke maatstaven wijs waren” gekozen worden. (I Kor. 1:27a), Sommige zien dit als nadeel, Paulus ziet het als voordeel. In feite vindt hij de hemelse wijsheid zo belangrijk, dat hij ons aanraadt dwaas te worden, Zodat wij haar ontvangen mogen. Hijzelf beschouwt zijn uitgebreide opleiding en instructie in het Jood zijn als “mest” omdat hij “Christus wil winnen” (zie Filippenzen 3). Natuurlijk, zijn degenen, die te vol zijn van Zelf te hoogmoedig om dwaas te lijken, en zullen zij dit advies in de wind gooien. Maar het is wel de weg van de Verborgen Wijsheid….
KRACHT VANUIT ZWAKTE
“Maar Hij zei: Je hebt niet meer dan Mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid. Dus laat mij veel liever voorstaan op mijn zwakheid, zodat de kracht van Christus in mij zichtbaar wordt. Omdat Christus mij kracht schenkt, schep ik vreugde in mijn zwakheid: in beledigingen, nood, vervolging en ellende. In mijn zwakheid ben ik sterk.” (II Kor. 12:9-10). Hier is nog een grondbeginsel van de Verborgen Wijsheid – Kracht uit Zwakheid. De meeste Christenen zien zwakheid als zwakheid. Hun meeste gebeden gaan over het veranderen van hun omstandigheden. Paulus bad vroeger zo, maar niet meer: nu ziet hij zwakheid als kracht. Natuurlijk, druist dit tegen het denken van de natuurlijke mens in, maar Paulus geeft ons een eenvoudige uitleg. Drie keer vraagt de apostel de Heer om zijn “doorn in het vlees” weg te nemen. Het is onzin om een zoektocht te houden naar wat die “doorn” nou precies was. Wat het ook was, het was een zwakheid, iets dat deze begaafde apostel verafschuwde, iets waar hij van af wilde. Hij ging er over bidden. Tot drie keer toe vraagt hij de Heer het te verwijderen, maar de Heer deed niet wat Paulus van Hem vroeg. In plaats daarvan zei Hij, “Mijn Genade is genoeg, en Mijn Kracht word volmaakt in jouw zwakte.” Nu gaat Paulus naar het andere uiteinde en verheugt zich in de dingen die hem zwak maken. Dit is de echte Verborgen Wijsheid; en ik twijfel of er één op de duizend Christenen is die hier het voorbeeld van Paulus wil volgen. De meeste van ons worden boos, onthutst, gefrustreerd, nukkig, terneergedrukt en radeloos als wij deze “doornen” tegenkomen. Maar daarom is Paulus een apostel en wij niet. Hierin ligt het geheim: wanneer ik te zwak ben om iets te doen, dan doet de Kracht van God door mij heen, datgene waartoe ik zelf niet in staat ben . Het Kruis wil jou zwak houden zodat Christus alles voor jou moet doen. Dus, zegt Paulus “ik kan alles doen, door Christus die mij kracht geeft” (Filippenzen 4:13). Dit, ongeacht de “doorn” die er nog steeds zit!
Nu staat er niet dat Paulus zichzelf expres zwak maakte. Wij hoeven niet naar zwakheden, ziekten, moeite, verzoekingen enz. op zoek te gaan. Die hebben we al. De sleutel ligt in hoe wij hen benaderen. Wij kunnen er zelf tegen vechten, of wij kunnen ze aanvaarden. Paulus laat ons zien dat het niet altijd God’s bedoeling is ons Van het vuur te redden. Heel vaak worden wij geroepen DOOR het vuur te lopen, zonder enige andere zekerheid dan dat “Zijn genade genoeg voor ons is”. In het vuur leren wij dat Genade een Mens is, net als dat Overwinning een Mens is. Verlossing van zwakte is één; maar Genade tegenkomen in mijn zwakte is héél iets anders.
DE GROOTSTE WORDEN DOOR DE MINSTE TE ZIJN
” … en wie van jullie de eerste wil zijn, zal ieders dienaar moeten zijn, want ook de Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn leven te geven als losgeld voor velen.” (Markus 10:44; Lukas 14:11)
Tot dusver hebben wij kunnen zien hoe de Verborgen Wijsheid zich manifesteert in leven vanuit de dood, wijsheid vanuit dwaasheid, en kracht vanuit zwakte. En zo wordt Zelf weer een genadeslag toegediend. Volgens ons eigen denken, moeten wij van alles doen om de eerste en belangrijkste te zijn en een naam voor onszelf te maken. Maar Jezus staat erop de hoogmoedige te vernederen en genade aan de nederige te geven.
Een bekende musicus werd uitgenodigd om bij een kerk een concert te geven. Hij kwam op de afgesproken dag, maar toen hij moest optreden was hij spoorloos. Uiteindelijk vonden ze hem aan de afwas. Ze waren geschokt en vroegen hem waarom hij niet op het verhoog stond. De broeder antwoordde: “Er wordt niet gewedijverd om de minste plaats.”
Als wij aan een koning denken, hebben wij meestal het beeld van een mens die met een hooghartige houding gezag uitoefent over zijn onderdanen. Of men die “koning” voorganger, dominee, paus, profeet, kerkraadslid, of wat dan ook noemt, wij zijn geneigd hun als “gezag” te beschouwen. Dan mag je er zeker van zijn dat dit gezag niet de Heer Jezus, noch de Kerk die Hij bouwt, vertegenwoordigt ongeacht wat deze zichzelf noemen moge, want het staaft niet met de inherente natuur van Jezus. Het ware gezag wordt niet in titels en rangen gevonden. Jezus, de Koning der Koningen, laat ons zien dat het echte gezag dienstbaar is, niet heersend. In Psalm 72 kunnen wij lezen wat een ware koning is – iemand die de mens dient, die voor de armen zorgt en de weerloze beschermt.
Wij worden voorbereid op een koninkrijk. Maar onze voorbereiding is niet op hoe wij een kroon moeten dragen, of hoe wij in een mooi kleed met een scepter moeten lopen. Er is een lied dat zegt: “Hij heeft mij zo laag gebracht/Opdat ik weten mag/Hoe om de hoogte te bestijgen”. Willen wij hogerop komen in het Koninkrijk van God, dan moeten wij lager gaan. Dat is de Verborgen Wijsheid…
RIJKDOM EN VOORSPOED DOOR ARM TE ZIJN
“…we hebben verdriet maar toch zijn we altijd verheugd, we zijn arm maar toch maken we velen rijk, we bezitten niets maar toch hebben we alles.” (II Kor. 6:10)
Hoe kan een arme velen mensen rijk maken? Het natuurlijke denken kan het niet bevatten, maar de Verborgen Wijsheid leert ons dat de ware maatstaf van rijkdom niet in vele bezittingen gevonden kan worden. ( Lukas 12: 15 ). Op het eerste gezicht lijkt het of Paulus, die “het verlies van alle dingen” heeft meegemaakt, een mislukkeling is.
Aan de gemeente in Smyrna, zegt Jezus, “Ik ken uw armoede, toch bent u rijk”. Aan de gemeente in Laodicea, zegt Jezus, “U zegt rijk te zijn en niets nodig te hebben, maar u bent ellendig, jammerlijk, arm, blind en naakt (zie Openbaring 2:9 en ook 3:17). De gemeente die niets had, was rijk, en degene die alles had, was arm. Wat zou u liever zijn: Smyrna of Laodicea? Jammer genoeg zijn er volop Christenen die zegen met materiele welvaart vergelijken. Zij beoordelen het succes van hun kerk of bediening met aantallen en cijfers. Is dit niet de geest van Laodicea?
Wanneer wij naar Smyrna kijken, zien wij twee thema’s: beproeving en opstanding. Hier ook weer het principe van leven vanuit de dood. Aan de buitenkant kan Smyrna niet wedijveren met Laodicea. Maar hun naam komt van het woord “mirre”, de zalvende olie. Dus zien wij dat de vreugdeolie gevonden kan worden in beproeving, en niet in de makkelijke tijden. Smyrna is het beeld van de welriekende wierook die vanuit beproeving opstijgt. Laodicea had geen beproeving – maar ook geen parfum. Ik zeg vaak dat velen naar apostolische openbaring verlangen, maar er zijn er maar weinig, die apostolische vervolging willen. En toch kan je het ene niet zonder het andere ontvangen.
“Zalig zijn de arme van geest, want het Koninkrijk van God is van hen” ( Matth. 5:3). “Arm van geest” betekent hier geestelijk failliet zijn. In het Koninkrijk van Christus winnen wij door te verliezen. Wanneer wij zelf leeg zijn, worden wij gevuld. Het maakt niet uit hoeveel geld je hebt, maar in welke mate geld JOU bezit. De mensen rennen achter allerlei dingen aan, en zijn bezorgd over ‘vele dingen’ (zie Matth.6:32). Er is echter maar EEN DING nodig (Lukas 10:42a). Ga niet meer verscheidenheid aanbrengen, houd je leven eenvoudig! Als wij de wegen van de wereld achter ons laten, wordt Christus ons erfdeel, ons Alles in Alles, en dan hebben wij die Schat in de Hemel, een Koninkrijk zonder einde…
DE VERBORGEN WIJSHEID WORDT DOOR DOOD EN OPSTANDING OPENBAAR
“Hoe onuitputtelijk zijn Gods rijkdom, wijsheid en kennis, hoe ondoorgrondelijk Zijn oordelen en hoe onbegrijpelijk Zijn wegen.” (Romans 11:33).
We hebben slechts de oppervlakte van de Verborgen Wijsheid kunnen onthullen, maar nu is er een goed fundament om op verder te bouwen. Wij hebben geleerd dat als wij ons leven behouden willen, wij het moeten verliezen. Om wijs te worden moeten we dwaas zijn. Om sterk te worden, zwak, en om eer te ontvangen moeten we onszelf vernederen. Om rijk te zijn moeten we arm worden. Maar waarom dan?
We zouden moeten zien dat alle negatieve begrippen (dood, dwaasheid, zwakte, nederigheid en armoede) de enige manier is waarop de positieve begrippen (leven, wijsheid, kracht, eer en rijkdom) echt tot uitdrukking komen. Anders gezegd, God’s Doel eindigt niet met de dood, maar met leven vanuit de dood. Hij stopt niet bij dwaasheid, maar met wijsheid vanuit die dwaasheid. Hij blijft werken met onze zwakte, totdat er kracht uit de zwakte voortkomt. Hij laat je niet in de steek: Zijn plan is je zo laag te laten worden, dat Hij je kan verhogen. Hij is niet blij met jouw armoede, maar Hij laat je arm worden zodat Hij je rijk kan maken.
Vanuit dit perspektief gezien, zijn alle negatieve dingen die wij in dit leven ervaren slechts “een lichte last”; ze zijn “van tijdelijke aard”. Deze zogenaamde “lichte lasten” (die soms zo overweldigend kunnen lijken) bewerken in ons iets, dat eigenlijk heerlijk is, iets dat “een eeuwige luister brengt, die alles omvat en alles overtreft” (zie II Korintiërs 4:17). Jezus onderging het Kruis (het negatieve) wanwege de vreugde die in het vooruitzicht lag (Hebreeën 12:2). Los van de Opstanding, is het Kruis slechts donker, leeg, verwarrend, en zonder betekenis. Het lijkt op een nederlaag. Missschien zien we niets van God’s Uiteindelijke Doel tijdens ons korte bestaan op deze wereld. Maar met de Opstanding wordt alles duidelijk – ten minste, als we terugkijken dan zien we dat het doel van God niet Goede Vrijdag was, maar Opstandings Zondag. Opstanding volgt altijd op Kruiziging. Uiteindelijk, wordt God gerechtvaardigd. Uiteindelijk zullen wij het begrijpen.
Maar nu, o Heer, zijn Uw wegen ondoorgrondelijk! Leid ons op Uw Smalle Weg. Leer ons de Verborgen Wijsheid, die Christus is, te omarmen. Laat ons het hemelse zien. Of we leven of sterven, wij zijn van U. Prijst de Heer, o mijn ziel, en alles wat in mij is, prijs Zijn Heilige Naam! Amen.

Related posts:

Learning Contentment A Kingdom Manifesto Drowning in the Sea of Self Enter the Kingdom Letter to A Reluctant Prophet Should You ‘Fear’ God?