De Zegen en Het Breken

door Chip Brogden
(Vertaald door Bibi Godschalk)
“Toen Hij met hen aan tafel aanlag, nam Hij het brood, sprak het zegengebed uit, brak het en gaf het hun. Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze Hem” (Lucas 24:30-31).
Er wordt een eenvoudige waarheid openbaar door deze ontmoeting met Christus na de opstanding. Kan je het zien?
Ik ken geen enkele Christen die niet naar een zegen van de Heer verlangt. We zien ernstig en verlangend uit naar de zegen van God op ons leven. We willen graag dat God ons geestelijk leven, ons huislijk leven, onze kinderen, onze financiën, onze kerken en onze bedieningen zegent. Is daar iets mis mee? Natuurlijk niet. Maar het is een feit dat we niet altijd krijgen wat we vragen.
Wat betekent gezegend zijn? Ik denk dat algemeen aangenomen wordt, dat wanneer God mensen zegent, zij fysieke gezondheid, financiële voorspoed en een algemeen gevoel van blijdschap en welzijn beleven.
Ik zou willen dat we inzien, dat wanneer Jezus iets zegent, Hij het breekt. De zegening resulteert in breken. Het gebed om “meer” resulteert in “minder”. Het verzoek om “vermeerdering” resulteert in “vermindering”. Het gebed om zegen resulteert in gebrokenheid.
Wil jij andere mensen tot een zegen of tot een last zijn? De meeste Christenen zouden zeggen dat zij anderen tot een zegen willen zijn. Dus zegent God hen en vervolgens breekt Hij hen.
Wat is hier aan de hand? Eenvoudig gezegd is het dit: de zegen van de Heer is gereduceerd worden tot Christus. Wie wordt er gezegend? Niet degene die rijk van geest is, maar hij die arm van geest is. Hij die arm van geest is, heeft het Koninkrijk. Zij die gebroken zijn, worden gezegend en zij die gezegend zijn, worden gebroken.
De kreet vanuit het hart van de discipel is “meer van Jezus”. Hoe krijgen we “meer” van Jezus? Door minder van onszelf te krijgen. Als er minder van mij is, dan is er meer van Hem. Naarmate ik minder word, wordt Hij meer. En dat is gezegend zijn.
Een broeder in de Heer vertelde mij het volgende. Hij zat televisie te kijken en hij zag een vrouw die schreeuwde, “Meer! Meer! God wil jou en alles wat jij bezit vermeerderen!” Deze broeder zei, dat hij uit zijn stoel opstond en lachend riep, “Minder! Minder! Maak mij steeds minder Heer, totdat U alleen overblijft!” Vrienden, als wij begrijpen wat de zegen en het breken betekent, zullen we precies zo reageren. Wat ik zo heerlijk vind aan dit verhaal is dat de broeder LACHTE terwijl hij dat geroep naar “meer” verwierp en de vermindering omarmde. Dit is wat het betekent om het Kruis op te nemen.
We roepen om “meer” maar God heeft ons (verleden tijd) “in Christus gezegend met talrijke geestelijke zegeningen ” (Efeziërs 1:3). We hebben de zegen al. Wat we te kort komen, is het breken. We willen de zegen zonder het breken. We hebben niet meer van de Heer nodig, want wij hebben al alles van Hem; we hebben alleen minder van al het andere nodig.
Nadat Jezus het brood gezegend en gebroken had, gaf Hij het aan hen, toen werden hun ogen geopend en herkenden ze Hem. Totdat je de zegen èn het breken hebt gehad, blijven je ogen gesloten. Zegen alleen opent geen ogen. Zegeningen hebben juist de neiging onze ogen te sluiten. We leren Hem niet kennen in de zegen, maar wel in het breken. Dan zal wat we al in Hem ontvangen hebben, openbaar worden. Onze ogen worden geopend en we zien dat Hij er al die tijd al stond.
Wil je Hem kennen? Wil je Hem werkelijk zien zoals Hij is? Wil je dieper gaan? Wil je dat je ogen worden geopend? Omarm dan de zegen EN het breken; ontvang ze allebei. Als je een geknakt riet of een gebroken waterbak bent, houd moed want je bent op de goede weg.

Related posts:

Learning Contentment A Kingdom Manifesto Letter to A Reluctant Prophet Drowning in the Sea of Self Enter the Kingdom Should You ‘Fear’ God?