Verlost van Kerkelijkheid

door Chip Brogden
(Vertaald door Bibi Godschalk)
Het is nodig een duidelijk onderscheid te maken tussen de Ware Kerk (Ecclesia) en de Institutionele Kerk, Georganiseerde Religie of religie in het algemeen. De eenvoudigste manier om dit te doen, is om duidelijk te uiteen te zetten wat Georganiseerde Religie niet kan doen.
Georganiseerde Religie kan geen Leven geven.
“En dit is het getuigenis, namelijk dat God ons het Eeuwige Leven gegeven heeft; en dit Leven is in Zijn Zoon. Die de Zoon heeft, die heeft het Leven; die de Zoon van God niet heeft, die heeft het Leven niet.”(I Johannes 5:11,12)
In tegenstelling tot wat algemeen aanvaard wordt, leeft de Heer Jezus Christus niet in de matrix van Georganiseerde Religie. De Ecclesia, net als Onze Heer is Geheel Anders. En ik kan u dit absoluut bewijzen. Kun je lid worden van een “kerk”? Ja, als je voldoet aan hun lidmaatschapseisen. Kun je lid worden van de Ecclesia? Nee. Je moet er in geboren worden. Of liever gezegd, je moet opnieuw geboren worden om erbij te horen. Het is niet een kwestie van wel of niet lid worden, maar een kwestie van Leven hebben of geen Leven hebben. “Die de Zoon van God niet heeft, die heeft het Leven niet.”
Sommige mensen geloven, ten onrechte, dat Jezus een beweging of een nieuwe religie begonnen is. Nee, de wereld had al allerlei bewegingen en religies en er zouden er nog veel meer bij komen. Hij had niet de intentie een nieuwe te brengen. Wat heeft Hij ons wel gebracht? Wat heeft Hij aan de wereld bijgedragen? Hij heeft Zichzelf aan ons gegeven om ons Leven te zijn.
Mohammed, Buddha, Confucius, en Socrates kunnen wel een goede leer brengen, morele voortreffelijkheid en religieuze filosofie. Hier mogen ze voor geprezen worden omdat ze de mensheid ermee helpen. Maar Jezus Christus is anders: Hij brengt ons Zichzelf als ons Leven. Hij levert niet alleen wat leerstellingen om de mensheid van enkele deugden te voorzien, voordat ze naar een hemel vertrekken. Hij is véél meer dan een goed voorbeeld voor ons om te volgen. Meer dan de standaard waarbij onze moraal gemeten wordt, terwijl wij braaf “Wat zou Jezus doen” fluisteren. Nee. Hij kwam om ons Leven te zijn. Hij is Verlosser en Verlossing, Hij is Redder en Redding. Hij is Genezer en Genezing. Hij is de Levensgever en Hij is het Leven.
In Hem is Leven omdat Hij Leven is. Allen die in Hem zijn, hebben Leven en Het Leven bezit hen. Het Leven is in de Zoon. De Zoon is in mij en ik ben in Hem. Wij maken deel uit van een gemeenschappelijk Leven. “Hij die verbonden is met de Heer, is één van geest met Hem.”(I Kor. 6:7)
Allen die samen dit Leven bezitten worden de Ecclesia genoemd, de Kerk, het Lichaam van Christus. De individuele leden van de Ecclesia worden Christenen genoemd. Zij zijn door het in-Christus-zijn één. Zij wonen in Hem, en Hij woont in hen.
Nu vraag je misschien: “een Christen is toch iemand die dit of dat gelooft? Of zich zus of zo gedraagt?” Het antwoord is dat zij best dit of dat geloven of zich zus of zo gedragen kunnen. Dit kan ons helpen hen te identificeren, maar het is niet wat hen een Christen maakt. Dat doet alleen Het Leven. Natuurlijk, hebben Christenen een kern systeem van geloofsovertuigingen en gewoonten, maar het kenmerk van een Christen is Leven. Het is zelfs niet “de Heer van mijn Leven” – dat aangeeft dat er iets buiten Hem kan blijven bestaan, wat ik nog besturen kan. Het is een kwestie van “de Heer ALS mijn Leven.”
Georganiseerde Religie brengt ons een intellectueel christendom. Het kan geen Leven geven. Wat bedoel ik precies met een intellectueel christendom? Het is het ABC evangelie. Misschien ken je het wel. Verlossing krijg je in drie eenvoudige stappen: A – aanvaard dat je zondaar bent, B – belijd dat alleen Jezus jou redden kan, en C – Christus aannemen als jouw persoonlijke verlosser. Wat is hier dan mee verkeerd? Gewoon dit: er zit geen Leven in. “ABC” kan ons niet redden. Met “ABC” is er geen ontmoeting met Jezus, de enige die Leven IS. Er is slechts een cognitieve, intellectuele aanvaarding en bevestiging van wat er wordt gebracht als “Drie Gemakkelijke Stappen”. Ik geloof dit, ik belijd dat en nu ben ik een Christen. Nee, nu ben je religieus. Heel veel mensen “ontvangen religie”, maar zij ontvangen Jezus niet. Georganiseerde Religie heeft veroorzaakt dat Christenzijn vervormd is tot Kerkelijkheid, een evangelie dat eenvoudig te geloven en steeds moeilijker na te leven is.
Georganiseerde Religie kan doctrine, leer en geloofssystemen geven. Moreel gezien,zullen sommige onderdelen ervan uitstekend zijn. Soms klinkt het zelfs Bijbels, zoals “drie gemakkelijke stappen”. Maar toch kan Georganiseerde Religie geen Leven brengen. Waarom niet? Omdat er geen leven in zit om weg te kunnen geven. Jezus Christus IS het Leven. En Jezus leeft niet binnen de matrix van Georganiseerde Religie. Hij geeft ZICHZELF. Hoe kan een mens, een organisatie of een beweging beweren een ander mens te geven of beweren het Leven van Jezus Christus te geven. Alleen Jezus kan Zichzelf als zijnde ons Leven geven.
Wat iemand wel kan doen, is Jezus aanwijzen als de enige Bron van het Leven. Ze kunnen door ons heen in aanraking komen met het Leven, maar wij kunnen het Leven niet aan hen geven. Aan degenen die vastzitten aan Georganiseerde Religie zegt Jezus: “U onderzoekt de Schriften, omdat u denkt dat het Leven erin staat. U wilt wel over Mij lezen, maar u wilt niet tot Mij komen, opdat u Leven hebt” (Johannes 5:39,40 parafrase) “Kom tot MIJ” niet “Leer drie makkelijke stappen en ga op Zondag naar de kerk van uw eigen keuze.” “Kom tot MIJ” Hij is het Leven!
De Kerk of de Ecclesia van de Heer is de samenstelling van alle individuele mensen, die de Openbaring van Jezus ontvangen hebben; ontvangen als hun Leven. Hier begint de verwarring – wij gebruiken het woord “kerk” om allerlei dingen te beschrijven die niet de Ecclesia van de Heer zijn. Een gebouw waar religieuze samenkomsten plaatsvinden, noemen wij een “kerk”. Het bijwonen van een religieuze bijeenkomst noemen wij naar de “kerk”gaan. Als wij een goede preek hebben gehoord en de muziek was fijn, zeggen wij dat de “kerk” goed was. Als je lid wordt van een organisatie die het gebouw voor de religieuze samenkomsten bestuurt, wordt er gezegd dat je lid van de “kerk” bent geworden. De voorganger wordt de herder van de “kerk”genoemd. En uitbreiding van het gebouw of het ledenbestand word “kerkgroei”genoemd.
En waarom zijn wij zo vlot met dit woord? Waarom kiezen wij ervoor dit woord te gebruiken? Is het gemakzucht of luiheid? Is het gewoon makkelijker om “kerk” te zeggen in plaats van ” de religieuze organisatie die het gebouw bestuurt, waar de religieuze samenkomsten gehouden worden. Wat je het ook mag noemen, wij willen laten zien dat er duidelijk een verschil is tussen “De Kerk” en de kerk. Wij hopen echt een scheidingslijn te leggen tussen wat mensen “kerk” noemen en wat volgens de Heer als “Zijn Kerk”wordt beschouwd. Zoals hierboven aangetoond, is veel van wat wij ‘kerk’noemen slechts Georganiseerde Religie. Het is niet de Ecclesia van de Heer.
Wij zien de dingen zoals ze ons geleerd zijn te zien; niet zoals God ze ziet. Wat Georganiseerde Religie betreft, is het heel eenvoudig dingen te beschrijven en op te sommen, omdat zij aards, werelds en natuurlijk zijn. Vraag iemand op straat wat een kerk is; “Het is een gebouw met een kerktoren”. Wat is een dominee of voorganger? “Het is degene die preekt”. Wat is een Christen? “Het is iemand die veel Bijbel leest, bidt en naar de kerk gaat – iemand die goede dingen doet”. Zie hoe makkelijk het te omschrijven is. Het is allemaal tastbaar, en zichtbaar. Wij kunnen het pakken.
Maar in werkelijkheid is Ecclesia geestelijk en daarom niet zichtbaar voor het blote oog . Het is niet belichaamd. Het kan niet financieel of statistisch gemeten worden. Vraag nu dezelfde vragen aan iemand die het wel weet. Wat is kerk? De Kerk, de Ecclesia is de samenstelling van alle individuele mensen, die de Openbaring van Jezus ontvangen hebben, en die bij Hem gekomen zijn om Hem als hun Leven aan te nemen. Vertel mij eens, waar vind ik dat? Waar moet ik op letten? Dat kun je niet. Net zoals je de wind niet aan een specifiek adres kunt vinden, kan “kerk”niet geografisch worden bepaald; het is overal en nergens. Wat is dan een dominee of voorganger? Iemand die geroepen is om de Schapen van de Heer de weiden, een herder onder de Opperherder. Wat zeg je me nou? Je bedoelt toch zeker een prediker? Nee, echt niet. Bedoel je dan een doctorandus theoloog? Nee, ook niet. Maakt niet uit; wat is dan een Christen? O, dat is makkelijk. Iemand die in Christus IS. Hoe bedoel je “IN Christus” – zeker iemand die in Jezus Christus gelooft? Nee, ik bedoel “in Christus ZIJN, in volle eenheid met Hem. Dus hoe ziet DAT er uit? Hoeveel tijd per dag lezen zij de Bijbel? Hoe lang bidden zij? Hoe vaak gaan zij naar de kerk? Het is niet uit te leggen, want de waarheid heeft niets met uiterlijkheden te doen, alleen met wat er binnenin zit. Net als de wind; je kunt het effect ervan zien, maar je kunt niet zeggen waar het vandaan komt of waar het naar toe gaat; zo zijn zij die vanuit de Geest geboren zijn (Johannes 3). Dit onzichtbare leven is het kenmerk van de Ecclesia. Wanneer je de wind in een zak kunt opvangen, dan kan je ook Christenen samenbrengen in een gebouw en het “Kerk”noemen. “En men zal niet zeggen: “Ziet hier of ziet daar, want zie, het Koninkrijk Gods is binnenin u.” (Lucas 17:21)
Vanuit ons gezichtspunt hier op aarde is het mogelijk Georganiseerde Religie te zien, te voelen, aan te raken, te ondervinden, te meten, te benoemen, te kenmerken, in vakjes te delen, te analyseren en uit te leggen. Wij kunnen de voortgang ervan in kaart brengen en de data ervan aan de muur hangen. We kunnen het aanwijzen en zeggen: “Ja, er zijn zoveel miljoen bekeerlingen hier en zoveel bekeerlingen daarginds. De kerkgroei is stijgend (of niet), wij hebben zoveel financiën opgehaald afgelopen jaar en vergeleken met andere wereldreligies staan wij op de zoveelste plaats. Wij hebben zo veel kerken in dit of dat deel van de wereld en wij hebben zo veel mensen in de bediening . Er lopen zoveel Christenprojecten en wij hebben de Bijbel al in zo veel talen vertaald.”
Ondertussen is de drijfveer van de Ware Kerk, de Ecclesia, onzichtbaar, geestelijk, vluchtig, in de wereld maar niet van de wereld, verborgen, gesluierd en moeilijk om in begrijpbare termen te omschrijven. We hebben geen data om aan de muur te hangen. Zelfs diegenen die de Ecclesia kennen, vinden het moeilik te omschrijven. Vraag hen naar “de Kerk” waar zij zo verlangend over spreken en zij zullen waarschijnlijk antwoorden: “Ik weet niet zeker waar de Kerk is, maar ik weet wel waar Zij niet is?”
Verbeeld je eens dat de Heer s’nachts aan je verschijnt en zegt: “Kom hier bij Mij, dan ik zal je laten zien waar De Kerk is.” Misschien verwacht je dat Hij je een “Family Worship Center” laat zien, waar een grote opwekking gaande is; maar in plaats daarvan ga je hoog de lucht in. Je laat de aarde achter je en in een oogwenk reis je voorbij de tijdelijke grenzen van het universum tot binnenin het geestelijke; je bent met Christus in de hemel, daar bij de troon van God.
Samen met de Heer kijk je terug op de wereld en vanuit dit perspectief verdwijnen alle kathedralen, kerkgebouwen, aanbiddingcentra, de heilige gebouwen, denominatie kantoren, seminaries, de tienden en offeranden, de ledenbestanden, de bewegingen, de goede werken, alles verdwijnt! Hij ziet geen Gereformeerde of Rooms Katholieken, geen Baptisten of Anglicanen, geen Pinkster of Evangelische kerk. Hij ziet geen Christenpartijen of Religieuze Rechten, geen school met de Bijbel of andere verzuiling. Een kerkgebouw is niet heiliger of geestelijker dan de kapper of de supermarkt. Hij ziet herders, ja dat wel – maar niet iedereen die een gebouw of denominatie bestuurt, is een herder. En dat niet alleen – alles lijkt wel de omgekeerde wereld. Apostelen zijn niet te vinden waar je zou verwachten ze te vinden, en ze doen ook niet wat je van hun zou verwachten; de profeten, evangelisten of leraren ook niet. Ja, ze zijn er wel en ze doen precies wat Hij wil dat ze doen. Gek genoeg is Hij niet begaan met een toename of daling in de kerkbijwoning, want Hij ziet de kerk niet als iets dat je kunt bijwonen. Hmmmm!
Terwijl we naast Hem staan, zien wij zoals Hij ziet. We beseffen dat wanneer we naar het Christendom kijken, God alleen Zijn Kerk, de Ecclesia ziet. Hij ziet degenen die in Hem zijn en de Zoon hebben,als degenen die het Leven hebben. Zijn Kerk wordt niet minder, zij groeit omdat Zijn Leven niet kan worden opgesloten of beperkt. Zijn Ecclesia is buiten de matrix. Zijn Kerk is geestelijk en daarom eeuwig en als zulks stijgt zij boven tijd en ruimte uit. Net zoals Hij trouwens!
Je kijkt naar Zijn gezicht en ziet dat Hij lacht – je volgt Zijn blik – en daar zijn ze, de levende stenen en kostbare edelstenen, die Zijn Kerk zijn. Je kon ze niet eerder waarnemen omdat je er middenin stond, toen je nog op aarde was. Maar nu, ver weg van alles en vanuit het perspectief van de Heer gezien, zie je dat al deze levende stenen worden opgebouwd tot een schitterend, glanzend bouwwerk dat de hele aarde bedekt! Een engel staat er naast en roept luid, “100%”zuiver: nog nooit door mensenhanden aangeraakt!”Je komt dichterbij en ontdekt dat de stenen geen echte stenen en juwelen zijn, maar mensen! Wonderbaarlijke, prachtige, vreugdevolle mensen, samengevoegd tot een prachtig mozaïek van levende kleuren, een weefsel van ineengevlochten pracht, een harmonie van mensenlevens, die allemaal Zijn Hartslag, Zijn Leven en Zijn Essentie hebben. Je kunt je tranen niet meer bedwingen bij het zien van de zuiverheid en eenheid van dit alles. Er is geen vlek, geen rimpel, geen vuiltje te bespeuren.
Alleen God is in staat zo iets moois te maken. Alleen God. Alleen God. En midden in deze geweldige plaats ontdek je wat het allemaal zo mooi maakt.
Daar is HIJ, lopende in het midden van Zijn tempel. Hij legt de ene levende steen op de andere, het ene kostbare juweel op de andere en wat hoor je? Zingen? Ja, de Levende Stenen roepen de lofprijs uit. En Hij lacht terwijl Hij werkt.
Jezus bouwt Zijn Kerk.
Dan, net zo vlug als het begon, is het voorbij.
Je doet je ogen open en je bent weer terug op de aarde, terug in de driedimensionale wereld. Het is een zonnige dag, de vogels zingen, de kerkklokken luiden en je ziet hoe mannen, vrouwen en kinderen op straat lopen met de Bijbel onder de arm. Je rent naar buiten en grijpt iemand bij de arm.
“Waar ga je naar toe? Wat is er aan de hand? Waarom ben je zo aangekleed?”
“Hou je handen van mij af, dwaas. Het is zondagochtend, ik ben op weg naar de kerk.”
“Heb je de Kerk gezien?”
“Natuurlijk heb ik de kerk gezien. Mijn overgrootvader heeft hem nog helpen bouwen.”
“Nee, ik bedoel heb je de KERK GEZIEN?” herhaal je nog een keer, “de Kerk die Jezus bouwt?”
“Ik weet absoluut niet waar je het over hebt, laat me los,anders kom ik te laat.”
Je laat hem gaan en voor je het weet wordt je meegedragen door de menigte en zit je plotseling op een stoel tussen vier muren van het gebouw van “De Internationale Kerk van de Huichelaars”. De dienst is net begonnen. De voorganger staat op en zegt “Laten wij met een lied beginnen”.
Je weet niet goed wat je moet doen, dus zing je maar mee:
Want wij zijn Hem een heilige tempel,
De tempel van de Heilige Geest!
Aan het eind van het lied zegt de voorganger heel gewoon: “Is het niet fijn dat wij hier in het huis van God bijeen zijn?” Het is meer een stelling dan een vraag. En alle mensen roepen: AMEN!
De hoop stijgt! Het Huis van God! Misschien heeft hij het ook gezien! Je vergeet waar je bent en roept opgewonden “Hebt u vanochtend ook het Huis van God gezien?”
“Amen!”antwoord hij “Het is goed om vandaag in de kerk te zijn.”
“Amen!” roepen de mensen.
“Nee. Wacht even,” val je in de reden en je spreekt langzaam en duidelijk, alsof je met een hardhorende spreekt. “Hebt u de KERK GEZIEN? De Kerk die Jezus bouwt?” Alle ogen zijn nu op jou gericht -ook van degene die je op straat aangesproken hebt. Een diaken fluistert: “Dat is die gek die ik tegenkwam op weg hier naar toe.”
De voorganger wordt ongeduldig. “Dit IS de kerk, broeder. Halleluja!”
“Maar …” zeg je vervolgens ” WIJ ZIJN HEM EEN HEILIGE TEMPEL!”
De stilte is oorverdovend.
“U bent de Tempel. WIJ zijn de Tempel! Jezus bouwt Zijn Kerk. Ik heb het gezien! Het is een heerlijk Huis van Levende Stenen, vol van Zijn Leven! Wij zijn de Kerk die Hij aan het bouwen is!! Wij zijn de Levende Stenen, de Kostbare Juwelen! Ik heb Jezus gezien en Hij lachte terwijl Hij de stenen samenvoegde, en…”
Een paar tieners achterin krijgen de slappe lach.
“Ik heb het gezien! Echt waar! De stenen… de edelstenen…het is prachtig!” De mensen kijken de voorganger aan om te zien hoe hij reageert. Dan kom je langzaam tot het besef dat je een vreemdeling bent voor hen. Iemand van een andere planeet die iets tracht te communiceren dat heel echt is voor jou, maar onbegrijpelijk voor de mensen van de wereld Onthutst grijp je degene die naast je staat bij de schouders en je tracht het hem bij te brengen. “Je gelooft mij niet. Maar het is waar! Je staat erover te zingen … maar je gelooft het niet! JIJ BENT DIE TEMPEL! JE MOET MIJ GELOVEN! Ik heb het gezien! Jezus bouwt Zijn Kerk!” De diakens komen op je toelopen.
Zwetend en rillend kijk je rond, je ogen gesperd “Er is hier iets mis. Alles is anders! Dit is niet de Kerk. Jullie noemen het wel zo, maar het lijkt helemaal niet op wat de Heer mij heeft laten zien! Nee, .. De Kerk is … is… Eén Kudde met Eén Herder, niet allemaal verdeeld in verschillende denominaties en sekten. Het is een prachtig, levend, veelkleurig kleed! Een mensenmozaïek! Het is een harmonieus lied….” Je begint te huilen. “Luister nou toch! WIJ ZIJN HEM EEN HEILIGE TEMPEL!!!”
De mensen voelen zich ongemakkelijk en onrustig. De oude diaken is wit van woede en staart naar de voorganger die dit moet beëindigen.
“Vriend,” zegt hij eindelijk, “waarom ga je niet met de diaken mee. Ik denk dat wij beter in de gebedsruimte, waar het rustig is, voor je kunnen bidden. Laten wij allen onze ogen sluiten, onze hoofden buigen en een gebed uitspreken.”
Terwijl alle hoofden gebogen, de ogen gesloten zijn, behalve die van de voorganger, wordt je naar buiten geleid en de trap af gegooid.
De voorganger glimlacht, “en iedereen zegt: ‘Amen!’. U kunt gaan zitten, Vandaag ga ik het hebben over “wat Christenzijn betekent” – u mag uw Bijbel openslaan bij…”
*********
Als God je zou toestaan een keer aan Zijn zijde te staan en een blik te werpen op Zijn Kerk, zou je onmiddellijk begrijpen wat een jammerlijke vervanging Georganiseerde Religie is. Er is geen dwaasheid zo groot als die van religieuzen, niets dat ellendiger en zo haaks op het hart en uiteindelijke doel van God staat.
En wij die in Christus zijn, ZIJN nu alreeds met Hem gezeten in hemelse plaatsen. (Efeze 2:6)
Als het God behaagt jou inzicht te geven in wat Zijn Kerk is, ondervindt je dit zowel als een zegen als een vloek. Een zegen, omdat de dingen zien zoals Hij ze ziet, ware Wijsheid en Eenheid met Hem en de Zijne is. Een vloek, omdat dingen zien zoals Hij ze ziet, je voorgoed verpest, want je zult nooit meer tevreden zijn met het surrogaat, de vervalsing en zelfs het goede ten koste van het Heilige. Zijn Kerk, Zijn Schat, wat is het onuitsprekelijk heilig, zuiver en wonderbaarlijk! Voorheen noemde je net als ieder ander, dit of dat makkelijk ‘kerk’.Dat zou volkomen sociaal aanvaardbaar zijn. Maar nu zal je huid jeuken en je buik kriebelen als je hoort hoe een of ander gebouw “het huis van God”genoemd wordt. Je weet nu zeker dat Zijn Huis niet in het minste lijkt op dit dode ding, gemaakt door mensenhanden!
Het zal zelfs niet genoeg zijn om te zeggen: “Heer, de Kerk is van U, niet van ons. Van niemand! Nu zie ik mijn waanzin in, ik neem mijn handen ervan af, want het is niet aan mij om het te beheren of te manipuleren. Ik beleid dat ik heb getracht te bouwen wat U afbreekt en afbreek dat wat U wenst op te bouwen. Wat ben ik Heer, slechts een klein steentje, een klein schaapje, een klein onderdeeltje van het geweldige Lichaam van Gelovigen? U bouwt Uw Kerk en ik laat U Uw gang gaan. Ik zie het nu in. Sta mij toe een klein hoekje te vinden waar ik, in het geheime U mag dienen en Uw mensen mag dienen, want ik heb niets meer nodig dan U alleen.”
Nee, als je dit eenmaal gezien hebt, als jij je handen van de Bruid aftrekt, als je ophoudt je broeders en zusters in de naam van de Heer af te maken, dan wordt je jaloers over Zijn Kerk met Zijn jaloezie. Je wordt dan sensitief en bewust van alle valse herders, valse leraren, en valse evangelisten, valse profeten en valse apostelen – ja, allen die Zijn Kudde verwarren en verkrachten en bestelen. Het is een kwestie van zien! En je zult het zien! Je zult zien zoals Hij ziet, horen zoals Hij hoort, voelen zoals Hij voelt. “Hij werd kwaad over hun verharde harten.” Zonder veel moeite zul je door al het valse, het zogenaamde, de pseudo-geestelijkheid, de witgepleisterde graven vol dode beenderen heen prikken. Als je eenmaal het Echte Leven geproefd hebt, ruik je de Dood van verre en je geest komt er tegen in opstand. Je emoties schreeuwen het uit in protest en je wordt misselijk van verdriet, woede en bewogenheid, alles door elkaar. “Nee. Dit is niet de Ecclesia! Dit is niet de Kerk van de Heer! Dit is een klucht. Dit is een spel, een vertoning! Dit is alleen maar Georganiseerde Religie!”
Moge God ons genadig zijn en ons zo een geweldige openbaring van Zichzelf en Zijn Kerk geven dat wij de Kerkelijkheid kunnen ontsnappen en het Leven mogen vinden.
Wij suggereren niet dat je deze zondag een nietsvermoedende voorganger publiekelijk confronteert. Alle argumenten en redeneringen van de wereld zullen niemand overtuigen, en wij mogen ze hen niet opdringen. Help hen om te mogen zien. Kijk in de ogen van Hem die de dingen ziet zoals ze zijn, opdat anderen de weerkaatsing Van Hem zien, zoals Hij in jou IS. Een minuut van echt zien betekent meer dan een leven van argumenten. God zal ons een onderscheidend hart en ogen geven, als wij er om vragen en als wij bereid zijn zowel de vreugde als de last van deze openbaring te dragen.

Related posts:

Learning Contentment A Kingdom Manifesto The Remnant Principle (Part 5) Drowning in the Sea of Self Family, Fellowship, and Leadership Letter to A Reluctant Prophet